ARATRIUS

ARATRIUS

Graece Α᾿ρότριος, epitheton Iovis, qui et Dagon, Azoticultus. Eusebius Praep. Euang. l. 1. Ο῾ Δαγὼν ἐπειδὴ δ῾῀ρε σῖτον καὶ ἀροτρον, ἐκλήθη Ζεὺς Α᾿ρότριος, Dagon, quod frumentum et aratrum invenisset, nuncupatus est Iuppiter Aratrius. Vide Ioh. Marshamum Canone Chron. Sec. I. ubi de Mene, Hammone et Belo.